Wiersz: "Pragnienie"

Pragnienie

Wiara jaka wciąż drąży,

ścieżki w naszej głowie,

Pragnienie to nieustająca istota naszego życia,

Miara którą mierzymy świat jest nieskończoną,

Początek końca,

 koniec początku,

 Każdy oddech będący ukojeniem

Ciągłe wsłuchiwanie się w coś...

 Co wkrótce okazuje się niczym,

Z każdą chwilą przemijająca

 lecz nie zawsze ukojona myśl

Wyścig z czasem, który dobiega końca

 Nim jeszcze się rozpocznie,

Czy warto zanurzać swoją głębie,
 w coś nie mającego końca?
Blask, mrok, cień
Padający na podejmowane decyzje.
Głuche wołanie
Z każdym krokiem narastająca niepewność!