Wciąż
stoimy na krawędzi, na brzegu wielkiej przepaści…
poszukujemy bezpiecznej drogi, wciąż pragniemy odnaleźć
coś, czego nikt nigdy nie doświadczy.
Każdy dzień sprawia, że
znajdujemy się coraz bliżej upadku, chcemy powstać!
Nasze oczekiwania i wyobrażenia niekiedy dalece mijają
się z rzeczywistością,
czy warto? Tak nie wielu z nas zadaje sobie to pytanie… Chcemy osiągnąć
szczęście, lecz czy to jest możliwe,
wciąż pragniemy czegoś więcej.
Co właściwie kryje się pod tym tak oczywistym
pojęciem szczęścia? Czy ono w ogóle
kiedyś przychodzi? W naszym życiu
skupiamy się na tym by nasza codzienność
byłam przepełniona radością,
byśmy mogli być zadowoleni z otaczającego
nas całokształtu. Tylko co przynosi
nam pełnię szczęścia? Nie jest łatwo
żyć nie żałując
niczego, a właściwie tak się nie da, każdy
popełnia błędy. Myślę,
że bardzo ważnym jest by po każdym
upadku odnajdować w sobie siłę, aby się
podnieść. Trzeba iść na przód. Ktoś,
kto stoi w miejscu nigdy nie odnajdzie swej wyczekiwanej drogi do szczęścia…
Coś dającego nam złudne
poczucie szczęścia, nie do końca nim jest. W pogoni za
czymś, czego nigdy możemy nie odnaleźć,
zapominamy by cieszyć się z tego, co mamy i tego, co nas otacza. Otrzymaliśmy
dar, dar jakim jest nasze życie, coś wyjątkowego.
Chcę go wykorzystać, chcę
potrafić dostrzec piękno tego, co dostałam.
Uśmiech może tak wiele dać,
tak wiele niezapomnianego piękna, wiary. Nasze życie jest i będzie
nieustannym poszukiwaniem, które dąży do końca,
dlatego tak ważne jest, by potrafić docenić
samego siebie.
Odczuwam ogromną potrzebę, dawania innym z siebie
jak najwięcej, to daje mi tak wiele radości.
Chcę robić coś
dla innych, bo odczuwam, że wtedy robię naprawdę
wiele dla samej siebie. Chcę budować wartości,
które będą mogli docenić inni. Każdy
człowiek powinien odnaleźć
coś, co będzie sprawiało,
że sam poczuje się wartościowym. Czy uda mi się
wreszcie coś zmienić… czy uda mi się
sprawić by świat innych stał
się lepszy, zmieniając swój własny
świat. Tego właśnie
chcę! Dodawać siły
sobie, po przez dawanie jej innym. I mimo, iż miliona rzeczy na tym świecie
nie rozumiem, to staram się stawiać temu czoła
i iść dalej. Bo to jedyne co możemy
zrobić! Chwytać piękną
chwilę, która jest nam dana, bo tak szybko możemy
ją stracić!
Ja uważam że marzenia to tak jakby jakiś cel dlatego powinniśmy do nich dążyć.
OdpowiedzUsuńPiękny tekst, cudownie piszesz! <3
OdpowiedzUsuńPowinniśmy żyć ak jakby jutra miało nie być i cieszyć się każdym dniem. Dążyć do szczęścia, spełniać marzenia i czerpać z życia pełnymi garściami! <3
Z-pasja-w-obiektywie.blogspot.com
Dziękuję serdecznie :) Gdy robi się coś z pasją, przynosi to radość nie tylko nam, ale również innym.
UsuńCzłowiek bez marzeń, jest jak człowiek bez celu do życia.
OdpowiedzUsuńŚliczne zdj <33
https://white-lady990.blogspot.com/
Pięknie powiedziane. Dziękuję :)
Usuń